مژده،مژده بشارت،بشارت آنکه چشم به راهش بودیم از راه رسید. چراغ شاد شد. افق روشن شد. از آسمان چلچراغی فرود می آید که تا دوردست ها را روشن میکند. تمام راهی که با چلچراغ پیموده ایم مورد تایید چلچراغ است. حالا دیگر بقیه ی راه را با چلچراغ خواهیم پیمود. چلچراغ هیچ وقت بی راهه نمی رود،چراغ و چلچراغ چنان با هم دوست و صمیمی هستند که گویی سال ها با هم آشنا بوده اند . چراغ به چلچراغ می گوید: تو هرچه بگویی من بی چون و چرا می پذیرم چون میدانم تو از سوی خدایی. تو معصوم و به دور ازخطایی . چلچراغ تبسم می کند و می گوید ((اگر تو تا این جا نیامده بودی امکان نداشت من بسوی تو بیایم )) تو با اختیار،عشق،آگاهی خود را به من رساندی ،ومن آماده ی روشنایی بخش به تو هستم . من هستم و چراغ و چلچراغ. این همان است که میگویند ما،در مسیر بندگی خدا دو حجت ، دو هادی ،دوراهنما داریم،یکی عقل و دیگری پیامبر . عقل از درون. پیامبر از برون. در مسیر خدا و بهشت نمی توان بدون این دو رفت. به راستی چراغ هرگز با چلچراغ دشمن نیست. چلچراغ هیچ وقت با چراغ در ستیز نیست. نه نور چراغ را میشود خاموش کرد،ونه چلچراغ را می توان فرو ریخت،و هر دو نور های الهی هستند. بعضی تلاش می کنند این چراغ و چلچراغ را خاموش کنند و یا از پرتو آن دو بکاهند. اما نور خداوند سرچشمه ی نور این دو است، نوری جاودانه و فراگستر، هدیه به ارواح پاک شهیدان چراغ های پر فروغ علم و دانش هسته ای صلوات ادامه دارد...
نظرات شما عزیزان:
|